മലയാളം ബ്ലോഗ്ഗുകളെക്കുറിച്ചു അറിഞ്ഞൂ തുടങ്ങിയിട്ട് അധികം നാളാവുന്നില്ല...സഹമുറിയന് ആയ അനില് ആണ് ആദ്യമായി കൊടകരപുരാണവും, കുറുമാന് കഥകളും, ഇടിവാലും, പെരിങ്ങോടനും ഒക്കെ അനുഭവങ്ങള് തകര്ത്തു പെയ്യുന്ന ഈ പുതിയ ലോകവും ആയി അടുപ്പിച്ചതു...
പിന്നങ്ങോട്ട് ബ്ലോഗുഗളിലൂടെ ഒരു യാത്ര...
പണ്ട് സായിപ്പു കൊഴുക്കട്ട കണ്ടപ്പൊള് തോന്നിയ അതെ അന്താളിപ്പോടെ ഞാനും നോക്കിനിന്നു..ഇതൊക്കെ എങ്ങിനെ ഇതിന്റെ ഉള്ളില് കേറ്റി..
പണ്ടെപ്പൊഴൊ കുഴിച്ചു മൂടിയ വാക്കുകളെ എടുത്ത് പകല് വെളിച്ചം കാണിച്ചാലോ എന്ന അത്യാഗ്രഹം മനസ്സിലേക്കിടിച്ചു കയറിയതങ്ങിനെയാണു..
ഒടുവില് അമേരിക്കന് നാടുകളിലേക്കുള്ള യാത്രകളില് വായിക്കാന് ഒരു പിടി ബ്ലോഗ്ഗുകളും മനസില് സൂക്ഷിച്ചു ഫ്ലൈറ്റ് കയറി..
വഴിയില് കളഞ്ഞ് കിട്ടിയതും..ആരോ നേര്ക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞതുമായ ചില അനുഭവങ്ങളെ കുറിച്ചിടാന് ഇടം ഒരുക്കി..ഈ ബ്ലോലോകത്തില് ഒരു സ്റ്റാളും ഇട്ട് ഞാനും ഇരിക്കുന്നു...
ഇപ്പോള് എന്റെ ഓരോ ഉറക്കങ്ങളും ഉണരുന്നത് ബ്ലോഗില് കമന്റ്സ് വീഴുന്നോ എന്ന് നോക്കാന് വേണ്ടി മാത്രം..
കുട്ടിക്കാലത്ത് ഞാന് നട്ട ചെടികള് ഓരോന്നും പുലര്ച്ചെ പിഴുതു നൊക്കുന്ന ഒരു ശീലം ഉണ്ടായിരുന്നു എനിയ്ക്കു..വേരു മുളച്ചോ എന്നറിയാന്..അതെ കുട്ടിമനസുമായി..ഇന്നും എന്റെ ബ്ലോഗിനു വേരു മുളച്ചോ എന്നുള്ള ഉല്കണ്ഃയ് മായി ഞാന് ഉറക്കമുണരുന്നു...
ഈക്കഴിഞ്ഞ ജനുവരിയിലെ ഒരു തണുപ്പന് ദിവസത്തില് ഞാന് നടത്തിയ ഒരു കാലിഫോര്ണിയ യാത്രയാണു ടെര്മിനല് 2ബി...
എന്നെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന എല്ലാവര്ക്കും നന്ദി...വിശാല്ജിക്കു പ്രത്യേകിച്ചും...
Wednesday, January 31, 2007
Saturday, January 27, 2007
ടെര്മിനല് 2ബി തുടരുന്നൂ.....
ഇനിയും മണിക്കൂറുകള് കാത്തിരിയ്ക്കണം പാരീസ് എത്താന്..പാരീസില് നിന്നും 9:25 എ.എം നു ള്ള ഡെല്റ്റ എയറില് അറ്റ്ലാന്റയ്ക്കു പറക്കണം..പക്ഷെ ഇപ്പൊള് ചാവുകടല് കീറിപ്പറക്കുന്ന ഈ ഫ്ലൈറ്റ് പാരീസിലെത്തുമ്പൊളേക്കും 8:45 കഴിയും..പിന്നെയും ദൂരെയെവിട്യൊ ഉള്ള 2ഇ ടെര്മിനല് തേടിപ്പിടിച്ചു വേണം അറ്റ്ലാന്റാ ഫ്ലൈറ്റ് പിടിക്കാന്....
സമയം പൊവാന് വേണ്ടി ടി.വി സ്ക്രീനില് ചാനല് മാറ്റിമറിയ്ക്കാന് തുടങ്ങി..പേരറിയാത്ത ഒരു ഫ്രെഞ്ച് ഫിലിം..രസമുണ്ട്..അതിലെ നായികയ്ക്കു നമ്മുടെ രജനി അണ്ണനെ പെരുത്തിഷ്ടം ആണത്രെ..
സിനിമ കഴിഞ്ഞു വീണ്ടും ഉറക്കവും ക്രമം തെറ്റിയ സ്വപ്നങ്ങളും മുറിവേല്പ്പിചു തുടങ്ങി...
ചില യാത്രകള് നമ്മെ മടുപ്പിക്കും ...ചിലതു നമ്മെ കൊതിപ്പിയ്ക്കും..
മണിക്കൂറുകള് ചിരകറ്റു വീഴുന്ന ബംഗളൂരു--പാരീസ് യാത്രയും മടുപ്പിന്റെ താളം മുറുകിതുടങ്ങിയിരുന്നു..
പാരീസ് സമയം 8:38 നു ഫ്ലൈറ്റ് ഇന്റെര്നാഷണല് നെടുമ്പാശ്ശേരിയായ ചാര്ല്സ് ഡീഗൌല് - ല് ലാന്റ് ചെയ്തു..പ്രതീക്ഷിച്ഛ്തിലും 2000 മി.സെക്ക്ന്റ് നേരത്തെ..
ഫ്രാന്സ് ഇന്ഡ്യയ്ക്കു പുറത്തുള്ള എന്റെ ആദ്യ രാജ്യം..ആദ്യ ഇന്റെര്നാഷനല് ഫൈറ്റ് യാത്ര ഇവിടെ അവസാനിക്കുന്നു...
ഫ്രാന്സ്, ഈഫല് ടവറിന്റെയും, റെയ്നൂള്ഡ്സ് പേനയുടേയും, ഫ്രെഞ്ച് കിസ്സിന്റേയും (ഒരു പ്രാസമൊപ്പിച്ചു പറഞ്ഞതാ...കിംഗ് സ്റ്റൈലില്.. )നാട്..എന്റെ സഹയാത്രികരും സഹ വര്ക്കന്മാ രുമായ മറ്റുരണ്ടുപേരുടേയും (ഇനി അങ്ങൊട്ടു വഴി അറിയില്ലല്ലൊ..)കൂടെ ഞാനും തിരക്കിട്ടിറങ്ങീ...
ഫ്ലൈറ്റിന്റെ വാതില്ക്കല് നിന്ന മദാമ്മ പറഞ്ഞ ബൊണ്ഷൂര് മൈന്റ് ചെയ്യാതെ മുന്നൊട്ടു വച്ചടിച്ചു..പാസ്സേജിന്റെ വളവില് അറ്റ്ലാന്റ എന്ന ഡിസ്പ്ലേയുമായി ഒരു ഫ്രെഞ്ച് സായിപ്പും..കറുത്ത ഒരു ഫ്രെഞ്ച് വീനസ് വില്ല്യംസും നില്പ്പുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
ത്രിശ്ശൂര് സ്റ്റാന്റിന്റെ പുറത്ത് ഏര്ണാകുളം ടാക്സിക്കു ആളേ വിളിച്ചു കൂട്ടണമാതിരി ഉള്ള ഉടായിപ്പ് കുരിപ്പുകളു വല്ലതും ആണെങ്കിലൊ എന്നൊന്നന്തിക്കാടായി നിന്നെങ്കിലും ..പണ്ടു പള്ളീപോയപോ എല്ലാരും മുട്ടുകുത്തിയപ്പൊ ഞാനുമ്മുട്ടുകുത്തിയപോലെ ഒരു ലിങ്ക് ലിസ്റ്റ് ഫൊര്മ് ചെയ്തു അവരുടെ കൂടെ കൂടി...
സമയം 8:45 കഴിഞ്ഞു പെട്ടെന്നു ഞങ്ങളില് ചിലരേയും വിളിച്ചു സായിപ്പു പുറത്തേക്കു കടന്നു..
നല്ല തണുപ്പുണ്ട്..6 ഡിഗ്രി..എന്റെ കട്ടികുറഞ്ഞ ജാക്കറ്റിനും ടീഷര്ട്ടിനും സഹിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറത്തുള്ള തണുപ്പ്....
ആദ്യമായി ഒരു വിദേശ് മണ്ണില് ഫൂട്ടറ് പതിപ്പിക്കുവാണു..മൂടിക്കെട്ടിയ അന്തരീക്ഷം..പുറത്ത് നല്ല മഴ..മറ്റുള്ളവരുടെ പുറകെ ഞാനും പുറത്തേക്കിറങ്ങി..
6 പേര്സണ്സിനു ഒക്ക്യുപൈ ചെയ്യാന് പറ്റുന്ന ഒരു വാനിലേക്കു സായിപ്പു ഞങ്ങളെ കേറ്റി..ഇടയ്ക്കിടെ അയാള് ഫ്രെന്ചില് എന്തൊക്കെയൊ പറയുന്നുണ്ട്..വാതായനങ്ങള് എല്ലാം അടച്ച ശേഷം അയാള് ഡ്രൈവിങ്ങ് സീറ്റില് കയറി ഇരുന്ന് സ്റ്റാര്ട് ചെയ്തു...
മൊഫ്യൂസല് സ്റ്റാന്ഡില് ബസ് നിര്ത്തിയിട്ടിരിയ്ക്കുന്ന പോലെ പാര്ക്കു ചെയ്തിട്ടിരിക്കുന്ന ചെറുതും വലുതുമായ കിങ്ഫിഷെറുകള്(വിമാനം എന്നു വായിക്കുക...)ക്കിട്യിലൂടെ വളഞ്ഞു പുളഞു 10 മി. കൊണ്ട് ഞങ്ങളേയും കൊണ്ട് വാന് 2ഇ ടെര്മിനല് ന്റെ പിന് വാതിലില് എത്തി...
സമയം പൊവാന് വേണ്ടി ടി.വി സ്ക്രീനില് ചാനല് മാറ്റിമറിയ്ക്കാന് തുടങ്ങി..പേരറിയാത്ത ഒരു ഫ്രെഞ്ച് ഫിലിം..രസമുണ്ട്..അതിലെ നായികയ്ക്കു നമ്മുടെ രജനി അണ്ണനെ പെരുത്തിഷ്ടം ആണത്രെ..
സിനിമ കഴിഞ്ഞു വീണ്ടും ഉറക്കവും ക്രമം തെറ്റിയ സ്വപ്നങ്ങളും മുറിവേല്പ്പിചു തുടങ്ങി...
ചില യാത്രകള് നമ്മെ മടുപ്പിക്കും ...ചിലതു നമ്മെ കൊതിപ്പിയ്ക്കും..
മണിക്കൂറുകള് ചിരകറ്റു വീഴുന്ന ബംഗളൂരു--പാരീസ് യാത്രയും മടുപ്പിന്റെ താളം മുറുകിതുടങ്ങിയിരുന്നു..
പാരീസ് സമയം 8:38 നു ഫ്ലൈറ്റ് ഇന്റെര്നാഷണല് നെടുമ്പാശ്ശേരിയായ ചാര്ല്സ് ഡീഗൌല് - ല് ലാന്റ് ചെയ്തു..പ്രതീക്ഷിച്ഛ്തിലും 2000 മി.സെക്ക്ന്റ് നേരത്തെ..
ഫ്രാന്സ് ഇന്ഡ്യയ്ക്കു പുറത്തുള്ള എന്റെ ആദ്യ രാജ്യം..ആദ്യ ഇന്റെര്നാഷനല് ഫൈറ്റ് യാത്ര ഇവിടെ അവസാനിക്കുന്നു...
ഫ്രാന്സ്, ഈഫല് ടവറിന്റെയും, റെയ്നൂള്ഡ്സ് പേനയുടേയും, ഫ്രെഞ്ച് കിസ്സിന്റേയും (ഒരു പ്രാസമൊപ്പിച്ചു പറഞ്ഞതാ...കിംഗ് സ്റ്റൈലില്.. )നാട്..എന്റെ സഹയാത്രികരും സഹ വര്ക്കന്മാ രുമായ മറ്റുരണ്ടുപേരുടേയും (ഇനി അങ്ങൊട്ടു വഴി അറിയില്ലല്ലൊ..)കൂടെ ഞാനും തിരക്കിട്ടിറങ്ങീ...
ഫ്ലൈറ്റിന്റെ വാതില്ക്കല് നിന്ന മദാമ്മ പറഞ്ഞ ബൊണ്ഷൂര് മൈന്റ് ചെയ്യാതെ മുന്നൊട്ടു വച്ചടിച്ചു..പാസ്സേജിന്റെ വളവില് അറ്റ്ലാന്റ എന്ന ഡിസ്പ്ലേയുമായി ഒരു ഫ്രെഞ്ച് സായിപ്പും..കറുത്ത ഒരു ഫ്രെഞ്ച് വീനസ് വില്ല്യംസും നില്പ്പുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
ത്രിശ്ശൂര് സ്റ്റാന്റിന്റെ പുറത്ത് ഏര്ണാകുളം ടാക്സിക്കു ആളേ വിളിച്ചു കൂട്ടണമാതിരി ഉള്ള ഉടായിപ്പ് കുരിപ്പുകളു വല്ലതും ആണെങ്കിലൊ എന്നൊന്നന്തിക്കാടായി നിന്നെങ്കിലും ..പണ്ടു പള്ളീപോയപോ എല്ലാരും മുട്ടുകുത്തിയപ്പൊ ഞാനുമ്മുട്ടുകുത്തിയപോലെ ഒരു ലിങ്ക് ലിസ്റ്റ് ഫൊര്മ് ചെയ്തു അവരുടെ കൂടെ കൂടി...
സമയം 8:45 കഴിഞ്ഞു പെട്ടെന്നു ഞങ്ങളില് ചിലരേയും വിളിച്ചു സായിപ്പു പുറത്തേക്കു കടന്നു..
നല്ല തണുപ്പുണ്ട്..6 ഡിഗ്രി..എന്റെ കട്ടികുറഞ്ഞ ജാക്കറ്റിനും ടീഷര്ട്ടിനും സഹിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറത്തുള്ള തണുപ്പ്....
ആദ്യമായി ഒരു വിദേശ് മണ്ണില് ഫൂട്ടറ് പതിപ്പിക്കുവാണു..മൂടിക്കെട്ടിയ അന്തരീക്ഷം..പുറത്ത് നല്ല മഴ..മറ്റുള്ളവരുടെ പുറകെ ഞാനും പുറത്തേക്കിറങ്ങി..
6 പേര്സണ്സിനു ഒക്ക്യുപൈ ചെയ്യാന് പറ്റുന്ന ഒരു വാനിലേക്കു സായിപ്പു ഞങ്ങളെ കേറ്റി..ഇടയ്ക്കിടെ അയാള് ഫ്രെന്ചില് എന്തൊക്കെയൊ പറയുന്നുണ്ട്..വാതായനങ്ങള് എല്ലാം അടച്ച ശേഷം അയാള് ഡ്രൈവിങ്ങ് സീറ്റില് കയറി ഇരുന്ന് സ്റ്റാര്ട് ചെയ്തു...
മൊഫ്യൂസല് സ്റ്റാന്ഡില് ബസ് നിര്ത്തിയിട്ടിരിയ്ക്കുന്ന പോലെ പാര്ക്കു ചെയ്തിട്ടിരിക്കുന്ന ചെറുതും വലുതുമായ കിങ്ഫിഷെറുകള്(വിമാനം എന്നു വായിക്കുക...)ക്കിട്യിലൂടെ വളഞ്ഞു പുളഞു 10 മി. കൊണ്ട് ഞങ്ങളേയും കൊണ്ട് വാന് 2ഇ ടെര്മിനല് ന്റെ പിന് വാതിലില് എത്തി...
Friday, January 26, 2007
ടെര്മിനല് 2B
(ഒരു അമേരിക്കന് യാത്രയുടെ അനുഭവങ്ങള്..യാത്രാവിവരണം അല്ല)
കുട്ടിക്കാലത്തിലേക്കു മടങ്ങും മുന്പെ പുതിയ ലോകങ്ങളില് നിന്നും തുടങ്ങാം..
സമയം അറിഞ്ഞു കൂടാത്ത ഏതോ രാത്രി.. ഒരു റയില്വേ സ്റ്റേഷന് ബഞ്ചില് കിടന്നുറങ്ങുകയാണു ഞാന്...അരിച്ചിരങ്ങുന്ന ആ തണുപ്പില് ബഞ്ചില് വിരിച്ചിട്ട ഇന്ത്യന് എക്സ്പ്രസ്സിലും,മനോരമയിലും കിടക്കയുടെ സുഖം കണ്ടെത്തി ഉറങ്ങുമ്പോള്- ഒരു സ്വപ്നം, എല്ലായിപ്പൊഴും നീണ്ടയാത്രകള്ക്കു മുന്പെ എന്നെ പേടിപ്പെടുത്താറുള്ള അതേ സ്വപ്നം..മിസ്സ് ആവുന്ന ട്രയിന്..നീണ്ട് പോവുന്ന യാത്രകള്...
പെട്ടെന്നു എന്നെ കവച്ചു വെച്ചു ഒരു രൂപം കടന്നു പോയി..ഞെട്ടിയെഴുന്നെറ്റു..കണ്ണു തിരുമ്മി..കണ്ണു തിരുമ്മി..ഞാന് റയില്വേ സ്റ്റേഷനിലും അല്ല, ട്രയിനിലും അല്ല..അതും ഒരു സ്വപ്നം മാത്രം ആയിരുന്നു..
ഇപ്പോള് ബാഗ്ദാദിനു മുകളിലൂടെയാണു പറക്കുന്നതെന്നു എന്റെ തൊട്ടടുത്ത സീറ്റില് ഉറപ്പിച്ചു വച്ചിരിയ്ക്കുന്ന സ്ക്രീനിലെ പച്ച വരകള് ഓര്മ്മിപ്പിച്ചു.....എയര് ഫ്രാന്സ് 121 ബാംഗളൂര്-പാരീസ് ഫ്ലൈറ്റിലെ 32ഡി സീറ്റിലെ യാത്രക്കാരനാകുന്നു ഞാനിപ്പോള്..
ഫ്ലൈറ്റ് കറക്റ്റ് സമയമായ 2:20 am നു തന്നെ ടേക്കൊഫ്ഫ് ചെയ്തിരുന്നു..നിരവധി സമയരേഖകള് മുറിച്ചു കടന്നു, എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവള്ക്കു പിന്നില്, 13 1/2 മണിക്കൂര് വൈകി മാത്രം സൂര്യന് ഉദിക്കുന്ന പസഫിക് തീരങ്ങിളിലെക്കുള്ള എന്റെ യാത്ര തുടങ്ങിയിട്ടേയുള്ളൂ...32E യില് ഒരു സ്ത്രീയാണു..ഭാഗ്യം എന്റെ കൂടെ ഇല്ലത്തതു കൊണ്ടു, എന്റെ സഹയാത്രിക ഒരു 65 കഴിഞ്ഞ ചെറുപ്പക്കാരിയാണു....കഴുത്തു നിറയെ രുദ്രാക്ഷ മാലയണിഞ്ഞ ഒരു മദാമ്മ സന്യാസ്സിനി...അവരാണു കുറച്ചു മുന്പെ എന്റെ തൊട്ടുമുകളിലൂടെ ചാടി എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെ മുറിച്ചുണര്ത്തിയത്....
കുട്ടിക്കാലത്തിലേക്കു മടങ്ങും മുന്പെ പുതിയ ലോകങ്ങളില് നിന്നും തുടങ്ങാം..
സമയം അറിഞ്ഞു കൂടാത്ത ഏതോ രാത്രി.. ഒരു റയില്വേ സ്റ്റേഷന് ബഞ്ചില് കിടന്നുറങ്ങുകയാണു ഞാന്...അരിച്ചിരങ്ങുന്ന ആ തണുപ്പില് ബഞ്ചില് വിരിച്ചിട്ട ഇന്ത്യന് എക്സ്പ്രസ്സിലും,മനോരമയിലും കിടക്കയുടെ സുഖം കണ്ടെത്തി ഉറങ്ങുമ്പോള്- ഒരു സ്വപ്നം, എല്ലായിപ്പൊഴും നീണ്ടയാത്രകള്ക്കു മുന്പെ എന്നെ പേടിപ്പെടുത്താറുള്ള അതേ സ്വപ്നം..മിസ്സ് ആവുന്ന ട്രയിന്..നീണ്ട് പോവുന്ന യാത്രകള്...
പെട്ടെന്നു എന്നെ കവച്ചു വെച്ചു ഒരു രൂപം കടന്നു പോയി..ഞെട്ടിയെഴുന്നെറ്റു..കണ്ണു തിരുമ്മി..കണ്ണു തിരുമ്മി..ഞാന് റയില്വേ സ്റ്റേഷനിലും അല്ല, ട്രയിനിലും അല്ല..അതും ഒരു സ്വപ്നം മാത്രം ആയിരുന്നു..
ഇപ്പോള് ബാഗ്ദാദിനു മുകളിലൂടെയാണു പറക്കുന്നതെന്നു എന്റെ തൊട്ടടുത്ത സീറ്റില് ഉറപ്പിച്ചു വച്ചിരിയ്ക്കുന്ന സ്ക്രീനിലെ പച്ച വരകള് ഓര്മ്മിപ്പിച്ചു.....എയര് ഫ്രാന്സ് 121 ബാംഗളൂര്-പാരീസ് ഫ്ലൈറ്റിലെ 32ഡി സീറ്റിലെ യാത്രക്കാരനാകുന്നു ഞാനിപ്പോള്..
ഫ്ലൈറ്റ് കറക്റ്റ് സമയമായ 2:20 am നു തന്നെ ടേക്കൊഫ്ഫ് ചെയ്തിരുന്നു..നിരവധി സമയരേഖകള് മുറിച്ചു കടന്നു, എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവള്ക്കു പിന്നില്, 13 1/2 മണിക്കൂര് വൈകി മാത്രം സൂര്യന് ഉദിക്കുന്ന പസഫിക് തീരങ്ങിളിലെക്കുള്ള എന്റെ യാത്ര തുടങ്ങിയിട്ടേയുള്ളൂ...32E യില് ഒരു സ്ത്രീയാണു..ഭാഗ്യം എന്റെ കൂടെ ഇല്ലത്തതു കൊണ്ടു, എന്റെ സഹയാത്രിക ഒരു 65 കഴിഞ്ഞ ചെറുപ്പക്കാരിയാണു....കഴുത്തു നിറയെ രുദ്രാക്ഷ മാലയണിഞ്ഞ ഒരു മദാമ്മ സന്യാസ്സിനി...അവരാണു കുറച്ചു മുന്പെ എന്റെ തൊട്ടുമുകളിലൂടെ ചാടി എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെ മുറിച്ചുണര്ത്തിയത്....
കുട്ടന്റെ കഥകള്
മാളോരേ,
ഇവിടെ ഞാന് എന്റെ കഥകള് കുറിച്ചിടട്ടെ..ആദ്യമായി വായിക്കാന് തുടങ്ങിയതെപ്പോളെന്നു ഓര്ക്കുന്നില്ലെങ്കിലും ആദ്യ നോവല് ഓര്മയിലുണ്ടു.."ഒരു ദേശത്തിന്റെ കഥ "..
നാലാം ക്ലാസില് വേനലവധിക്കാലം അങ്ങിനെ അതിരാണിപ്പാടത്തിന്റെ കുന്നിന് ചെരുവുകളില് മേഞ്ഞു നടന്നു..
അതിനും മുന്പെ അച്ച്ച്ച്ന്റെ മടിയില് കിടന്നു പരുക്കന് ശബ്ദത്തില് കെട്ടുറങ്ങിയ റഷ്യന് നാടോടി കഥകളും ഇപ്പോളും കുറച്ചൊക്കെ മനസിലുണ്ട്..
അങ്ങിനെ അങ്ങിനെ എപ്പൊളൊ എഴുതി തുടങ്ങി..
പിന്നീട് വാക്കുകള് പനിപിടിച്ചുറങ്ങി..പതുക്കെ ഞാനും മറന്നു..
വീണ്ടും ഓര്മകളുടെ ചുടുകാപ്പി കൊടുത്തുണര്ത്തി ഇവിടെ ചിലതു ഞാന് കുറിക്കട്ടെ..
ഇവിടെ ഞാന് എന്റെ കഥകള് കുറിച്ചിടട്ടെ..ആദ്യമായി വായിക്കാന് തുടങ്ങിയതെപ്പോളെന്നു ഓര്ക്കുന്നില്ലെങ്കിലും ആദ്യ നോവല് ഓര്മയിലുണ്ടു.."ഒരു ദേശത്തിന്റെ കഥ "..
നാലാം ക്ലാസില് വേനലവധിക്കാലം അങ്ങിനെ അതിരാണിപ്പാടത്തിന്റെ കുന്നിന് ചെരുവുകളില് മേഞ്ഞു നടന്നു..
അതിനും മുന്പെ അച്ച്ച്ച്ന്റെ മടിയില് കിടന്നു പരുക്കന് ശബ്ദത്തില് കെട്ടുറങ്ങിയ റഷ്യന് നാടോടി കഥകളും ഇപ്പോളും കുറച്ചൊക്കെ മനസിലുണ്ട്..
അങ്ങിനെ അങ്ങിനെ എപ്പൊളൊ എഴുതി തുടങ്ങി..
പിന്നീട് വാക്കുകള് പനിപിടിച്ചുറങ്ങി..പതുക്കെ ഞാനും മറന്നു..
വീണ്ടും ഓര്മകളുടെ ചുടുകാപ്പി കൊടുത്തുണര്ത്തി ഇവിടെ ചിലതു ഞാന് കുറിക്കട്ടെ..
Subscribe to:
Posts (Atom)